Tadeusz Jodłowski (1925-2015)
Tadeusz Jodłowski (1925-2015) - wybitny grafik i pedagog, projektant plakatów, grafiki książkowej, znaków graficznych. Tworzył w zakresie ilustracji, reklamy i wystawiennictwa.
W latach 1941-1948 kształcił się w Szkole Przemysłu Artystycznego w Krakowie, Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych i krakowskiej ASP. Dyplom uzyskał u prof. Jerzego Karolaka w 1953 r. Jako pedagog był związany z krakowską ASP i jej Pracownią Plakatu i Grafiki w latach 1948-1954. Od 1954 r. do 1995 r. działał na ASP w Warszawie, początkowo jako asystent prof. Henryka Tomaszewskiego w Pracowni Plakatu, następnie prowadził zajęcia z projektowania typograficznego i graficznego, kierował Pracownią Podstaw Projektowania i Pracownią Kompleksowego Projektowania Reklamy.
Współpracował z Wydawnictwem Artystyczno-Graficznym (1955-1962), Krajową Agencją Wydawniczą (1977-1982), Związkiem Polskich Artystów Plastyków. Był kierownikiem artystycznym czasopism m.in.: „Przeglądu Kulturalnego" (1958-1961), „Made in Poland" (1966-1970).
Od 1953 r. był laureatem wielu nagród artystycznych m.in.: Nagrody im. Tadeusza Trepkowskiego w 1959 r., brązowego medalu na I Ogólnopolskim Biennale Plakatu w Katowicach w 1965 r., nagrody i wyróżnienia w konkursie na znak graficzny „Made in Poland” w 1965 r. Od lat 60. wielokrotnie nagradzany w konkursie na najlepszy plakat Warszawy.
Kurator i projektant wystaw plakatu polskiego zagranicą. Uczestniczył w kilkudziesięciu wystaw zbiorowych w kraju i zagranicą. Wystawiał indywidualnie od lat 60, m.in. w Hawanie (1966), Berlinie (1973), Kolumbii (1987). W 2010 r. odbyła się w Muzeum Plakatu w Wilanowie jego wystawa retrospektywna Tadeusz Jodłowski. Plakaty. Chodzi o to, by zamknąć duże w małym…
W latach 70. i 80. brał udział w pracach Komitetu Organizacyjnego Międzynarodowego Biennale Plakatu w Warszawie. Zasiadał w jury Biennale Grafiki Użytkowej Békéscsaba (1984), XII Międzynarodowego Biennale Plakatu w Brnie (1985) czy I Międzynarodowego Triennale Plakatu w Moskwie (1992).
Jest autorem ponad 200 plakatów, począwszy od propagandowych, np.: 10 lat budowy Polski Ludowej, za który otrzymał swoją pierwszą znaczącą nagrodę w 1954 r., przez plakaty cyrkowe, teatralne, sportowe i wystawiennicze, aż po muzyczne np. niezapomnianą Warszawską Jesień z 1964 r.
„Kiedy uważny widz przyjrzy się drodze twórczej Tadeusza Jodłowskiego, nie dzieląc jej, tylko sumując, może dojść do pewnej obserwacji. Każdy z artystów ma swój własny charakter, swoje wybory i swoją sumę przypadków, które na niego wpływają. Rzadko bywają postawy monolity. Jodłowski wyszedł z domu śląskich nauczycieli. To już coś mówi o upodobaniu do konkretu i rzetelnym stosunku pracy, o rygorze myślenia. Lata krakowskie pozostawiły w nim inny ślad-przeżywał tam fascynację Tadeuszem Kantorem, scenografią Mariana Eile, zetknął się z nadrealizmem, groteską, liryką. Zaczął głębiej rozumieć teatr. W Warszawie natomiast zobaczył prawdziwą fabrykę plakatu, gdzie liczyła się szybkość i pomysł. Gdzie wszystko popychało do przodu, bo działo się najwięcej (…)
Wspomniane trójprzymierze okoliczności biograficznych – Śląsk, Kraków, Warszawa – pobudziło u Tadeusza Jodłowskiego wrażliwość na różnorodność formy i postaw. Wzbogaciło wewnętrznie. Szerokie widzenie przez twórcę życia i sceny plastycznej jest jego osobista korzyścią, to prawda, ale to także nasza korzyść wspólna.”
Danuta Wróblewska, Tadeusz Jodłowski. Rygor i liryka, [w:] Tadeusz Jodłowski. Plakaty, fotomontaże, znaki, Warszawa, ASP, 2011, s. 120-121.
