Niniejszy serwis wykorzystuje pliki cookie. Korzystanie z serwisu oznacza akceptację tego stanu rzeczy.
Kolekcja plakatu obcego

Raymond Savignac, Musée de l’Affiche, 1978

Raymond Savignac,...

Raymond Savignac – francuski plakacista i grafik reklamowy. Wykształcił własny, rozpoznawalny satyryczny styl, zupełnie odmienny od przedwojennej, dekoracyjnej francuskiej reklamy. Typowy dla niego projekt wykorzystuje komiksowy absurd oparty na wizualnym gagu („gag visuel”), który miał „chwytać” przechodnia w biegu. Wyrazisty przekaz zawarty w rysunku, humor i nieco naiwna maniera obrazkowego języka, to najbardziej wyraziste cechy niepowtarzalnego i konsekwentnego stylu Savignaca.

 

Po krótkiej nauce w Ecole Lavoisier-Paris w 1935 r. Savignac został asystentem Cassandra (wł. Adolf Jean-Marie Mouron), mistrza francuskiej grafiki użytkowej. Projekt plakatu dla firmy kosmetycznej reklamujący mydło Monsavon z 1949 r., stanowił jego faktyczny debiut (słynna krowa, z której wymion leci gotowy produkt, czyli kostka Monsavon au lait).

 

Plakaty reklamowe Savignaca odzwierciedlają losy powojennej Francji, ukazują stopniowy wzrost dobrobytu społeczeństwa. Artysta projektuje reklamy dla takich francuskich firm jak Bic, Maggi, Yopplait, Perrier, Air France, SNCF, Renault, Citroën, Danone, Tefal, Gitanes, Dunlop , Michelin. Jego plakaty promują m.in. papierosy Parisienne, studio filmowe Pathé, dziennik Le Figaro i Il Giorno, wydawnictwo Larousse, bank Caisse d’épargne, sklepy Carrefour i Muzeum Plakatu w Paryżu. Realizował również projekty dla znanych, międzynarodowych marek, takich jak Olivetti oraz UNICEF.

 

W 1952 r. Savignac był jednym z członków-założycieli AGI (Aliance Graphique Internationale -Międzynarodowego Stowarzyszenia Grafików). W 1954 r. założył własną pracownię przy ulicy Volney, w pobliżu Opery Paryskiej.

 

Lata 70. to okres, w którym zapotrzebowanie na usługi plakacistów w reklamie maleje, dlatego Savignac rozszerzył pole swojej działalności. Zajmuje się plakatem kulturalnym i społecznym, na co wcześniej nie mógł sobie pozwolić. Zakłada pracownię w XIV dzielnicy Paryża przy Villa Brune. W 1975 r. publikuje autobiografię w wydawnictwie Robert Laffont zatytułowaną „Savignac affichiste” („Plakacista Savignac”). We wrześniu 2001 r. w Bibliotece Forney w Paryżu, jeszcze za życia artysty, miała miejsce retrospektywna wystawa jego prac.

 

Zlecenie na plakat reklamujący tak prestiżową instytucję, jaką było paryskie Muzeum Plakatu, to marzenie niejednego plakacisty. Zamówienie świadczy o uznaniu jego zasług w dziedzinie plakatu i jest jednocześnie ukoronowaniem dorobku Savignaca w dziedzinie reklamy. Projekt wykorzystuje jeden z dość często stosowanych przez Savignaca zabiegów animizacyjnych – skrzyżowanie człowieka z przedmiotem. Można potraktować to wyobrażenie jako personifikację plakatu, lub przeciwnie – jako spojrzenie na człowieka zafascynowanego plakatem. Postać, którego „głowa” została przekształcona w plakatowy rulon, robi ukłon w naszą stronę. Serdecznym gestem z ręką na piersiach zaprasza gości do Muzeum, lub też dziękuje wszystkim, którym zawdzięcza zlecenia i rozwój kariery plakacisty reklamowego. Czy można w nim rozpoznać samego Savignaca? Podobny motyw owinięcia, lub wręcz owładnięcia plakatem (tym razem rąk, a nie głowy) odnajdujemy na okładce autobiografii artysty. Tym razem jednak wyraźnie możemy rozpoznać w nim jego autoportret.

 

                                            Aleksandra Oleksiak