+ - 1968
+ - 1968
9 czerwca-30 września 2018
wernisaż: 8 czerwca, godz. 18:00
Galeria Format B1
Opracowanie kuratorskie: zespół Muzeum Plakatu
Wystawa „+- 1968” to prezentacja plakatów polskich i zagranicznych z kolekcji Muzeum Plakatu w Wilanowie. Tytułowa data to jednocześnie rok inauguracji działalności pierwszej tego typu instytucji na świecie, której misją stała się archiwizacja dokumentów współczesnej ikonosfery.
Wybór plakatów reprezentatywnych dla tego okresu pokazuje na kilku poziomach interpretacyjnych najbardziej charakterystyczne style i tendencje połowy lat 60. Ograniczony do 170 plakatów tematyczny wybór prac ilustruje najważniejsze wydarzenia tamtego burzliwego czasu, związane m. in. z:
- pacyfistycznymi ruchami antywojennymi, zimną wojną, konfliktem w Wietnamie, rewolucją kubańską,
- ruchami awangardowymi w sztukach plastycznych i nowymi zjawiskami w kinie, teatrze, muzyce, będącymi formami ekspresji nowych rewolucyjnych treści społeczno-politycznych, kształtującymi klimat kultury alternatywnej i ekspansji kultury masowej,
- formowaniem się nowej estetyki w sztukach wizualnych, związanej z percepcją pop-artu i jego manifestacji w różnych dziedzinach życia.
Na wystawie zaprezentowano prace światowej sławy twórców, takich jak: Andy Warhol, Roy Lichtenstein, Robert Indiana, Peter Max, Martin Sharp, Frank Stella czy Tadanori Yokoo.
Wystawa stawia sobie za cel udowodnienie tezy, że powstanie przed pięćdziesięciu laty Muzeum Plakatu w Wilanowie, dokonało się w najbardziej sprzyjających ku temu okolicznościach. Być może była to nawet współrzędna wspomnianych procesów i dodatkowa stymulacja dla pewnych zjawisk. Wiele bowiem łączyło ten szczególny moment rozwoju tak specyficznego gatunku sztuki jakim był plakat, z wyjątkową rolą i rangą jaką na międzynarodowej arenie zyskała polska szkoła plakatu.
Lata 60. ubiegłego wieku to okres, gdy plakat de facto przestał być traktowany jako gatunek pośredni pomiędzy „wielką sztuką” a sztukami użytkowymi. Odnajdujemy w nim niespotykaną wcześniej w tak intensywnym natężeniu rozmaitość form: od pop-artu po neosecesję i psychodelię, ścierających się z racjonalnymi wpływami międzynarodowego stylu typograficznego i indywidualizmem osobnej, polskiej szkoły plakatu. Grafika projektowa inicjowała a zarazem odbijała refleksy zmieniających się mód i trendów ówczesnej popkultury.
Także budynek Muzeum Plakatu stał się precedensem w historii warszawskiej architektury. Był to bowiem pierwszy kompleks architektoniczny wzniesiony w czasach PRL-u z przeznaczeniem na muzeum, uwzględniający jego zasadnicze funkcje. Zaprojektowany przez architektów Barbarę Kossuth i Jacka K. Cydzika, przy współpracy z konstruktorem Adamem Pulikowskim, stał się jedną z ikon polskiego modernizmu. Jako swoista całość, projekt ten przemyślany i obliczony na efekt współbrzmienia staje się próbą rekonstrukcji czasu, który w historii zapisał się w sposób szczególny, integrując zbliżone formy ekspresji artystycznej na miarę zamierzeń formujących styl 2 połowy XX stulecia.
Projekt plakatu: Paweł Ryżko
